Hani bazı hayatlar vardır yaşanması gereken..Yaşanmamış olsa olanlar olmayacaktı hani..Mesela diyorum şu son 5 ay hiç yaşanmamış olsa..yaşanmasaydı oysa..
Yürüdüm ben..Koştum bazen..nefesim kesildi,susadım, durdum. Döndüm arkama karanlığın en zifiri noktasındaydım, en başta..Düştüm kimi zaman, dizlerim acıdı..ruhum kan kaybetti..Ağladı gözyaşlarım.Islandı ayaklarım. Sensizlik kustum öfkemle hazmedemediğim yalnızlığa..boşluktan ibarettim..İsyan ettim sensizliğe avaz avaz susarak..
Hani kan "tutar"ya seni.."gitme" diye kestim bileklerimi..ama geç`ti..sen yoktun.yok?..!
Ruhum masum kaçamak yaptı.."aşık" oldum..inanmadığıma taptım- aşk_a..ve nefret ettim- [başaramadığımı yaptım] Ve sonra en nefret ettiğim lafı kullanmaya başladım "keşke"..
Keşke burda olsaydın yapmasaydım yaptıklarımı, burda olsaydın kavga etseydik..burda olsaydın da haklı çıkmasaydın keşke, ben de yalnız kalmasaydım..hissetmeseydim o soğuk duyguyu..
`oysa ben küçücük bi çocuğum` daha..küçücük..yaşım büyütemedi beni, yaşadıklarımda..aksine paramparça etti beni hayat..hayatım paramparça oldu.küçüldüm küçüldüm ve küçüldüm..yok olma noktasına geldim..ben büyüyemedim ama nefretim büyüdü..acılarım ateşledi nefretimi..Ruhum Ateist Oldu Ben Müslümanken..yenildim..ruhuma taptım..Ben Ateist Oldum, Ruhum Hayata 'Kapandı'..
Fazlaydım ben artık..ruhumu hissetmeyecek kadar..ya o beni, ya ben onu terketmeliydik..bir ortak yanımız vardı-eksiktik..? hayır! fazlaydık..!
..onun bedeni,benim ruhum..
kumar oynadık, hayatımı kaybettim ona..her pazar intihara kalkıştım, ama olmadı..Ruhum sürgün edildi başka bedenlere..Çünkü seni seviyordum. Ve çocuk bahçlerinde intiharı düşünmek artık yasaktı!
Ruhum haykırdı acılarıma şehir sessizlik içinde çırpınıyorken..Hayallerimle düştüğüm suda ümitlerime tutundum.Ben de mutlu sonla biteyim diye karanlığa sustum.
Öldüğüm üzere haberler duydum. Doğru mu?..Yoksa.. yoksa bendeki ben..ben değil miyim?..
Özledim ruhumu..\http://youtu.be/UZVcRRlOPNQ
*01.05.11
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder